مقدمه اي بر شناخت معماري ايتاليا
ايتاليا كشوري در جنوب اروپا و بر ساحل شمال درياي مديترانه واقع‌شده است و بيش از هر چيز شبه‌جزيره‌اي چكمه مانند است كه از جنوب اروپا به داخل درياي مديترانه كشيده شده است.
اين كشور دربرگيرنده تعداد زيادي جزيره كوچك و جزاير مديترانهاي ازجمله سارديني (Sardinia) و سيسيل (Sicily) است. اين كشور به دليل وجود مناظر متنوع و بيمثال، بيشترين برخورداري از تابش آفتاب و آب‌وهوايي مديترانهاي، توانسته مطلوبيت خوبي را به دست آورد.
قلب امپراتوري رم باستان، ايتاليا بوده است كه سرزمينهاي اطراف درياي مديترانه را متحد كرده و در سراسر اروپا توانسته تمدنهاي رم و يونان باستان را گسترش دهد.
واحد سياسي ايتاليا در قرن ۵ و پس از سقوط امپراتوري رم، شكست خورد اما رم كه تحت سلطه كليساي كاتوليك است، مركز روحاني اروپاي غربي باقي ميماند.
شهرهايي همچون فلورانس (Florence)، ونيز (Venice) و ميلان ( Milan) در اواخر دورههاي مياني جزو مراكز تجاري پررونق هستند و در قرن ۱۴، تجديد حيات فرهنگ كلاسيك يا رنسانس را در اين شهرهاا مشاهده ميكنيم.
نقاشان، معماران، نويسندگان و مجسمهسازان دوره رنسانس در ايتاليا و نيز سراسر اروپا مورد تحسين بوده و الگو قرار ميگرفتند درحاليكه تعداد زيادي از ايالتهاي كوچك اين كشور قرباني كشمكشهاي بر سرر قدرت بين ايتاليا و اسپانيا و اتريش بودهاند.
در قرن ۱۹، مليگرايي ايتاليا به‌عنوان نيرويي قدرتمند خودش را نشان ميدهد و كشور متحدهي ايتاليا در سال ۱۸۶۱ عملاً موجوديت خود را اعلان ميكند.
در سال ۱۹۴۶ و پس از جنگ جهاني دوم، نظام پادشاهي برچيده و جمهوري ايتاليا پايهريزي ميشود.
پس‌ازآن است كه اين كشور دولتهاي زيادي را تجربه كرده است كه در بيشترين آنها جناح راست ميانهرو در تقابل با جناح چپ بوده و حكومت كردهاند.
پايتخت و بزرگ‌ترين شهر آن، رم است ولي تقريباً تمامي شهرها و حومههاي شهري ايتاليا، گنجينههاي هنري و ديگر بقاياي ميراث فرهنگي ايتاليا را در خود نگه‌داشته‌اند.
مردم شهر ايتاليا
جمعيت اين كشور تقريباً با مردمان بومي (افرادي كه هويت خود را مربوط به هر ناحيه مشخصي از اين كشور ميدانند) كامل ميشود.
اين كشور عموماً به دو بخش تقسيم‌شده است كه شامل:
۱) بخش شهري كه عموماً در شمال واقع‌شده است و منطقهاي از مرز شمالي تا جنوب رم را شامل ميشود.
۲) بخش روستايي كه عموماً جنوب آن را شامل ميشود.
بخش شمالي پررونقتر و صنعتي است و حدود دوسوم جمعيت را در برمي‌گيرد و اغلب شهرهاي بزرگ در آن واقع ميشوند. در بخشهاي جنوبي نيز جمعيت كمتر و اقتصاد محدودتري را مشاهده خواهيم كرد. در دههههاي اخير بيشتر از روستا به شهر مهاجرت داشتهايم و در سال ۲۰۰۵، ۶۸ درصد جمعيت شهري بودهاند.
تقريباً همه مردم به زبان ايتاليايي، يكي از زبانهاي رومي خانوادهي زباني هندواروپايي، حرف ميزنند.
زبان آلماني در شمال ايتاليا و در نزديكي مرز اتريش و در محدودهاي به نام بولزانو (Bolzano) واقع‌شده است.
فرانسوي (در ناحيهي(Valle d’ Aosta ، لاتين، آلبانيايي و اسلوونيايي، از ديگر اقليتهاي زباني ايتاليا هستند. حتي در برخي از قسمتهاي اين كشور، به گويشهاي محلي نيز صحبت ميشود.
بر اساس سرشماري سال ۲۰۰۱ در ايتاليا، جمعيت به‌صورت ۵۶۹۹۵۷۴۴ گزارش شد و نيز در سال ۲۰۰۸ به‌صورت ۵۸۱۴۵۳۲۱٫ پس متوسط تراكم جمعيت در هر كيلومترمربع، ۱۹۸ نفر گزارش شد.
حدود دوسوم از جمعيت اين كشور نيز در شهرها و حومههاي آن زندگي ميكنند.
نواحي ويژه ايتاليا و شهرهاي آن
ايتاليا داراي نواحي مجزاي زيادي در خودش است. بلندترين قلههاي آلپ و جلگهاي حاصلخيز در شمال غربي آن و در محدوده پيه مونته (Piedmont) واقع‌شده است و درهها و كوهها جاذب گردشگران هستند.
از رودخانه براي آبياري زمينهاي برنج در نواحي همچون ورچيلي (Vecilli) و ناوارا (Novara) استفاده ميشود. اين رودها نيز در بخش پاييني جلگه، تأمين‌كننده‌ي انرژي شبكه صنعتي هستند.
در اين ناحيه شهر تورين قرار ميگيرد كه جمعيت آن، ۹۰۰۵۶۹ برآورد شده است. در قرن ۱۶، تورين، خانه گروههاي سياسي بود كه براي آزادي ايتاليا از كنترل خارجي و اتحاد آن، مبارزه ميكردند.
تورين نيز پس از جنگ جهاني دوم، يكي از اركان مهم در تجديد حيات اقتصادي اين كشور بود.
كارخانه‌هاي فيات در ايتاليا سبب شد تا اين كشور به يكي از مراكز خريد اتومبيل در جهان مبدل شود ضمن اينكه در شهرهاي اين كشور از معماري خاصي استفاده‌شده است.
ليگوريا (Liguria)، يك نوار باريك ساحلي از مرز فرانسه به توسكاني (Tuscany) است. اين باعث ميشود كه شهر ژنوآ (Genoa) با جمعيت ۶۴۵۶۸۶ به‌عنوان مهمترين بندر اين كشور و يك مركز بانكداري و تجاري اصلي شناخته شود.
ناحيه ساحلي ريويرا (Riviera) در آن‌سوي حومههاي شلوغ شهري قرار دارد كه در آن آب‌وهواي معتدل و آفتابي، سواحل دلپذير، فراواني گلها و گياهان كمياب مشاهده ميشود.
لومباردي (Lombardy)، صحنهاي زيبا را با فعاليت صنعتي خود آفريده است. ناحيهاي درياچهاي با درياچههايي همچون كومو (Como)، گاردا (Garda)، ماجيور (Maggiore) و لوگانو (Lugano) كه به يك مركز گردشگريي پررونق مبدل شده است.
ميلان دومين شهر بزرگ ايتاليا با جمعيت ۱۳۰۳۴۳۷ است. اين از مراكز مهم در عرصههايي همچون مالي، صنعتي، طراحي و مد است. خانه اپراي ايتاليايي لاسكا (La Scala) همچون شام آخر، اثر لئوناردو داوينچي،
در ميلان قرارگرفته است.
طراحي داخلي ويلا دوبلكس , طراحي داخلي رستوران مدرن , شركت بازسازي ساختمان , طراحي داخلي مغازه , دكوراسيون داخلي منزل , دكوراسيون اداري,طراحي دكوراسيون داخلي , طراحي داخلي مطب , طراحي داخلي طلا فروشي , طراحي داخلي در كيش , طراحي داخلي در اهواز , طراحي داخلي در شيراز
مقدمه اي بر شناخت معماري ايتاليا
ايتاليا كشوري در جنوب اروپا و بر ساحل شمال درياي مديترانه واقع‌شده است و بيش از هر چيز شبه‌جزيره‌اي چكمه مانند است كه از جنوب اروپا به داخل درياي مديترانه كشيده شده است.
اين كشور دربرگيرنده تعداد زيادي جزيره كوچك و جزاير مديترانهاي ازجمله سارديني (Sardinia) و سيسيل (Sicily) است. اين كشور به دليل وجود مناظر متنوع و بيمثال، بيشترين برخورداري از تابش آفتاب و آب‌وهوايي مديترانهاي، توانسته مطلوبيت خوبي را به دست آورد.
قلب امپراتوري رم باستان، ايتاليا بوده است كه سرزمينهاي اطراف درياي مديترانه را متحد كرده و در سراسر اروپا توانسته تمدنهاي رم و يونان باستان را گسترش دهد.
واحد سياسي ايتاليا در قرن ۵ و پس از سقوط امپراتوري رم، شكست خورد اما رم كه تحت سلطه كليساي كاتوليك است، مركز روحاني اروپاي غربي باقي ميماند.
شهرهايي همچون فلورانس (Florence)، ونيز (Venice) و ميلان ( Milan) در اواخر دورههاي مياني جزو مراكز تجاري پررونق هستند و در قرن ۱۴، تجديد حيات فرهنگ كلاسيك يا رنسانس را در اين شهرهاا مشاهده ميكنيم.
نقاشان، معماران، نويسندگان و مجسمهسازان دوره رنسانس در ايتاليا و نيز سراسر اروپا مورد تحسين بوده و الگو قرار ميگرفتند درحاليكه تعداد زيادي از ايالتهاي كوچك اين كشور قرباني كشمكشهاي بر سرر قدرت بين ايتاليا و اسپانيا و اتريش بودهاند.
در قرن ۱۹، مليگرايي ايتاليا به‌عنوان نيرويي قدرتمند خودش را نشان ميدهد و كشور متحدهي ايتاليا در سال ۱۸۶۱ عملاً موجوديت خود را اعلان ميكند.
در سال ۱۹۴۶ و پس از جنگ جهاني دوم، نظام پادشاهي برچيده و جمهوري ايتاليا پايهريزي ميشود.
پس‌ازآن است كه اين كشور دولتهاي زيادي را تجربه كرده است كه در بيشترين آنها جناح راست ميانهرو در تقابل با جناح چپ بوده و حكومت كردهاند.
پايتخت و بزرگ‌ترين شهر آن، رم است ولي تقريباً تمامي شهرها و حومههاي شهري ايتاليا، گنجينههاي هنري و ديگر بقاياي ميراث فرهنگي ايتاليا را در خود نگه‌داشته‌اند.
مردم شهر ايتاليا
جمعيت اين كشور تقريباً با مردمان بومي (افرادي كه هويت خود را مربوط به هر ناحيه مشخصي از اين كشور ميدانند) كامل ميشود.
اين كشور عموماً به دو بخش تقسيم‌شده است كه شامل:
۱) بخش شهري كه عموماً در شمال واقع‌شده است و منطقهاي از مرز شمالي تا جنوب رم را شامل ميشود.
۲) بخش روستايي كه عموماً جنوب آن را شامل ميشود.
بخش شمالي پررونقتر و صنعتي است و حدود دوسوم جمعيت را در برمي‌گيرد و اغلب شهرهاي بزرگ در آن واقع ميشوند. در بخشهاي جنوبي نيز جمعيت كمتر و اقتصاد محدودتري را مشاهده خواهيم كرد. در دههههاي اخير بيشتر از روستا به شهر مهاجرت داشتهايم و در سال ۲۰۰۵، ۶۸ درصد جمعيت شهري بودهاند.
تقريباً همه مردم به زبان ايتاليايي، يكي از زبانهاي رومي خانوادهي زباني هندواروپايي، حرف ميزنند.
زبان آلماني در شمال ايتاليا و در نزديكي مرز اتريش و در محدودهاي به نام بولزانو (Bolzano) واقع‌شده است.
فرانسوي (در ناحيهي(Valle d’ Aosta ، لاتين، آلبانيايي و اسلوونيايي، از ديگر اقليتهاي زباني ايتاليا هستند. حتي در برخي از قسمتهاي اين كشور، به گويشهاي محلي نيز صحبت ميشود.
بر اساس سرشماري سال ۲۰۰۱ در ايتاليا، جمعيت به‌صورت ۵۶۹۹۵۷۴۴ گزارش شد و نيز در سال ۲۰۰۸ به‌صورت ۵۸۱۴۵۳۲۱٫ پس متوسط تراكم جمعيت در هر كيلومترمربع، ۱۹۸ نفر گزارش شد.
حدود دوسوم از جمعيت اين كشور نيز در شهرها و حومههاي آن زندگي ميكنند.
نواحي ويژه ايتاليا و شهرهاي آن
ايتاليا داراي نواحي مجزاي زيادي در خودش است. بلندترين قلههاي آلپ و جلگهاي حاصلخيز در شمال غربي آن و در محدوده پيه مونته (Piedmont) واقع‌شده است و درهها و كوهها جاذب گردشگران هستند.
از رودخانه براي آبياري زمينهاي برنج در نواحي همچون ورچيلي (Vecilli) و ناوارا (Novara) استفاده ميشود. اين رودها نيز در بخش پاييني جلگه، تأمين‌كننده‌ي انرژي شبكه صنعتي هستند.
در اين ناحيه شهر تورين قرار ميگيرد كه جمعيت آن، ۹۰۰۵۶۹ برآورد شده است. در قرن ۱۶، تورين، خانه گروههاي سياسي بود كه براي آزادي ايتاليا از كنترل خارجي و اتحاد آن، مبارزه ميكردند.
تورين نيز پس از جنگ جهاني دوم، يكي از اركان مهم در تجديد حيات اقتصادي اين كشور بود.
كارخانه‌هاي فيات در ايتاليا سبب شد تا اين كشور به يكي از مراكز خريد اتومبيل در جهان مبدل شود ضمن اينكه در شهرهاي اين كشور از معماري خاصي استفاده‌شده است.
ليگوريا (Liguria)، يك نوار باريك ساحلي از مرز فرانسه به توسكاني (Tuscany) است. اين باعث ميشود كه شهر ژنوآ (Genoa) با جمعيت ۶۴۵۶۸۶ به‌عنوان مهمترين بندر اين كشور و يك مركز بانكداري و تجاري اصلي شناخته شود.
ناحيه ساحلي ريويرا (Riviera) در آن‌سوي حومههاي شلوغ شهري قرار دارد كه در آن آب‌وهواي معتدل و آفتابي، سواحل دلپذير، فراواني گلها و گياهان كمياب مشاهده ميشود.
لومباردي (Lombardy)، صحنهاي زيبا را با فعاليت صنعتي خود آفريده است. ناحيهاي درياچهاي با درياچههايي همچون كومو (Como)، گاردا (Garda)، ماجيور (Maggiore) و لوگانو (Lugano) كه به يك مركز گردشگريي پررونق مبدل شده است.
ميلان دومين شهر بزرگ ايتاليا با جمعيت ۱۳۰۳۴۳۷ است. اين از مراكز مهم در عرصههايي همچون مالي، صنعتي، طراحي و مد است. خانه اپراي ايتاليايي لاسكا (La Scala) همچون شام آخر، اثر لئوناردو داوينچي،
در ميلان قرارگرفته است.
طراحي داخلي ويلا دوبلكس , طراحي داخلي رستوران مدرن , شركت بازسازي ساختمان , طراحي داخلي مغازه , دكوراسيون داخلي منزل , دكوراسيون اداري,طراحي دكوراسيون داخلي , طراحي داخلي مطب , طراحي داخلي طلا فروشي , طراحي داخلي در كيش , طراحي داخلي در اهواز , طراحي داخلي در شيراز
انتخاب كفپوش مناسب براي يك ساختمان